Historia Gminy
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 24, marzec 2014 14:47
Najstarsze źródło historyczne wspomina o Gołczy w 1325 roku. Wtedy istniała w tej miejscowości parafia, a jej plebanem był nijaki Jakub. Inne wzmianki notują wieś pod rozmaitymi nazwami, np.: De Golecz (1398), De Golcz (1425), Golcza (1470-1480). Osada była własnością szlachecką - najpierw Jana Niemierzy z Gołczy herbu Mądrostki i Stanisława Gołeckiego, a później krewnych. Miejscowe probostwo stanowiło uposażenie kapituły św. Floriana w Krakowie. W 1779 roku wieś będąca w zastawie przeszła na fundusz Akademii Krakowskiej. Tu urodził się Jan Nepomucen Kossakowski (1775-1808), późniejszy biskup inflancki i wileński, członek Komisji Edukacji Narodowej.
Gołcza po trzecim rozbiorze Polski znalazła się w zaborze austriackim, w tzw. Galicji Zachodniej. W 1809 roku Galicja Zachodnia została przyłączona do Księstwa Warszawskiego, a w 1815 roku po Kongresie Wiedeńskim Gołcza znalazła się pod zaborem rosyjskim.
W 1905 roku rząd carski prowadził w Gołczy czterooddziałową szkołę podstawową o celach rusyfikacyjnych. Języka polskiego uczono tylko dwie godziny tygodniowo i tylko w soboty. W tej sytuacji Andrzej Duda założył tajną szkołę polską, w której uczył języka polskiego, rachunków i geografii. Dzięki tej niepozornej szkółce kilku mieszkańcom udało się skończyć studia wyższe.
Po odzyskaniu niepodległości szybko rozwija się życie kulturalne. Powstają polskie szkoły, Ochotnicza Straż Pożarna, domy ludowe.
Po drugiej wojnie światowej następuje szybki rozwój gminy. Odbudowano domy, drogi, zelektryfikowano miejscowości.
Obecnie wszystkie wioski posiadają sieć wodociągową, większość posiada sieć gazową i telekomunikacyjną, niektóre posiadają stałe łącza internetowe. Sieć kanalizacji liniowej obejmuje: Gołczę, Rzeżuśnię, Wielkanoc, Chobędzę.